دفع پروتئین در ادرار نشانه چیست؟
کلیهها یک جفت اندام در دو طرف ستون فقرات زیر قفسه سینه هستند. شناخته شده ترین نقشی که از کلیه ها در ذهن همه افراد جا افتاده است، دفع سموم و تصفیه آلودگی های موجود در بدن باشد؛ اما بهتر است بدانید که کلیه ها در فرایندهایی مانند خونسازی بدن، فرایند سوخت و ساز کلسیم و استخوان ها، متابولیسم ویتامین D و کنترل سیستم اسید و باز بدن نقش اساسی دارند. در داخل کلیهها، رگهای خونی کوچکی به نام گلومرول وجود دارد که وظیفه آنها پاکسازی خون از سموم و متابولیتهایی است که از طریق ادرار دفع میکنند. در کلیههای سالم، گلومرولها پروتئین را دوباره جذب کرده و در خون نگه میدارند. کلیهها فقط مقدار کمی از پروتئین را در ادرار فیلتر میکنند. پروتئین یکی از اجزای سازنده اصلی بدن است. برای مثال، دریافت مقدار مناسب پروتئین در رژیم غذایی، برای رشد و ترمیم حیاتی است. اگر کلیهها آنطور که باید کار نکنند، پروتئین ممکن است به ادرار نشت کند. دفع پروتئین در ادرار یکی از جمله نارسایی های کلیوی است که باید در اسرع وقت تحت کنترل قرار گیرد.
اورولوژی یک تخصص در جراحی است که کار درمان بیماری های دستگاه ادراری زن و مرد و اندام تناسلی مردان و مشکلات جنسی آقایان را برعهده دارد. همشهریان محترم! اگر به این دسته از بیماری ها و مشکلات مبتلا هستید به متخصص اورولوژی در اصفهان مراجعه نمایید.
علت دفع پروتئین در ادرار
شایعترین دلیل دفع پروتئین در ادرار، آسیب کلیوی است که ناشی از موارد زیر است:
- دیابت: دفع پروتئین از کلیه یکی از اولین علائم تحلیل عملکرد کلیه در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۲ است.
- فشار خون بالا: دفع پروتئین از کلیه در یک شخص مبتلا به فشار خون بالا نیز یکی از علائم اولیه کاهش عملکرد کلیه میباشد.
سایر دلایل آسیب کلیوی که منجر به دفع پروتئین در ادرار میشود عبارتند از:
- اختلالات سیستم ایمنی بدن (مانند لوپوس، نفروپاتی ایمونوگلوبین آ، سندرم گودپاسچر)
- عفونت
- قرارگیری در معرض سموم
- تروما
- سرطان کلیه
- نارسایی احتقانی قلب
برخی شرایط دیگر که میتوانند باعث دفع پروتئین از کلیه شوند عبارتند از:
- تخریب سلولهای قرمز خون و آزادسازی هموگلوبین که در جریان خون رخ میدهد (همولیز داخل عروقی)
- پرهاکلامپسی: زنان باردار بهطور منظم برای کنترل دفع پروتئین از کلیه معاینه میشوند؛ زیرا وجود آن مرتبط با پرهاکلامپسی (مسمومیت حاملگی) است. مسمومیت حاملگی یک اختلال بارداری خاص است که دفع پروتئین از کلیه و فشار خون بالا نیز در همان زمان رخ میدهد. علائم آن میتواند شامل ادم (ورم)، حالت تهوع و سردرد در حین بارداری باشد. در موارد نادر، میتواند موجب علائم شدیدی مانند تشنج شود. مسمومیت حاملگی میتواند هم برای مادر و هم فرزند وی خطرناک باشد.
- مولتیپل میلوما (سرطان سلولهای پلاسما): دفع پروتئین کلیه در ادرار ناشی از وجود پروتئین اضافه در خون که در ادرار سرریز میشود (پروتئین بنس جونز) ممکن است در بیماری مولتیپل میلوما مشاهده شود. پروتئین بنس جونز شامل یک زنجیره سبک غیر طبیعی از ایمونوگلوبولینها (کاپا یا لامبا) است که توسط سلولهای پلاسمای مونوکلونال تولید میشود. تمام ایمونوگلوبولینها متشکل از چهار زنجیره پروتئینی، دو زنجیره سبک و دو زنجیره سنگین میباشند. پروتئین بنس جونز از دو زنجیره سبک ایمونوگلوبولین ساخته شده است که وجود آن در ادرار اغلب در تشخیص مولتیپل میلوما در کنار علائم دیگر مشاهده میشود.
علائم دفع پروتئین در ادرار
بیماران مبتلا به دفع پروتئین در ادرار، معمولاً علائمی از خود نشان نمیدهند؛ اما در موارد شدیدتر (مانند سندرم نفروتیک) ممکن است ورم، آبآوردگی شکم، هیدروسل و پلورال افیوژن در اثر کاهش فشار انکوتیک وجود داشته باشد. سندرم نفروتیک نیز شامل دفع پروتئین کلیه در ادرار، کاهش آلبومین و ورم میباشد. ممکن است علائم و نشانههایی مرتبط با دلایل زمینهای نیز وجود داشته باشند. پروتئینوری سنگین و دائم منجر به کاهش آلبومین میگردد. این وضعیت ممکن است باعث تورم مچ پا، درد شکم و تنگی نفس شود.
عوامل مستعد دفع پروتئین در ادرار
مواردی که ممکن است احتمال حضور پروتئین در ادرار را افزایش دهد عبارت اند از:
- چاقی
- سن بالای 65
- سابقه خانوادگی بیماری کلیه
- نژاد آفریقایی آمریکایی، بومی آمریکایی، اسپانیایی یا جزیره نشین های اقیانوس آرام
- در برخی افراد، میزان پروتئین ادرار در هنگام ایستادن، بیشتر از حالت دراز کشیدن است. این عارضه، دفع پروتئین در ادرار ارتواستاتیک نام دارد.
میزان نرمال دفع پروتئین در ادرار
به طور طبیعی دفع پروتئین در ادرار کمتر از 150 میلی گرم در روز و اختصاصاً برای پروتئین آلبومین کمتر از 30 میلی گرم در روز است.
تشخیص دفع پروتئین در ادرار
وجود پروتئین در ادرار از طریق آزمایش ادرار تشخیص داده میشود. بیمار یک نمونه ادرار ارائه میدهد که در آزمایشگاه بررسی میشود. پزشکان از یک دیپستیک (یک چوب پلاستیکی نازک با مواد شیمیایی روی آن) برای آزمایش استفاده میکنند. اگر مقدار زیادی از هر مادهای در ادرار وجود داشته باشد، رنگ ماده شیمیایی که روی دیپستیک اعمال شده است، تغییر میکند.سپس باقیمانده ادرار زیر میکروسکوپ بررسی میشود. پزشکان به دنبال موادی هستند که در حالت عادی در ادرار وجود ندارند. این مواد شامل گلبولهای قرمز و سفید خون، باکتریها و کریستالهایی هستند که میتوانند رشد کرده و به سنگ کلیه تبدیل شوند.
آیا دفع پروتئین خطرناک است؟
چنانچه دفع پروتئین در ادرار ادامه یافته و هر روز مقادیر زیادی از پروتئین توسط ادرار از بدن خارج گردد، عوارض مهمی پیش رو خواهد داشت. مهم ترین عوارض دفع پروتئین در ادرار عبارتند از:
- تجمع شدید آب در ریه ها (ادم ریه) و تنگی نفس
- آسیب به کلیه ها به دنبال کاهش حجم داخل عروق بدن
- افزایش استعداد ابتلا به عفونت در بدن
- افزایش خطر ایجاد لخته در شریان یا و وریدهای بدن (به خصوص ورید کلیوی)
- افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی
با توجه به عوارض متعدد دفع پروتئین در ادرار، تشخیص زودرس و درمان علت زمینه ای مسبب آن، توصیه می گردد.
درمان دفع پروتئین در ادرار
نوع درمان به علت ایجاد کننده بستگی دارد. احتباس آب میتواند با کاهش مقدار نمک و آب دریافتی در رژیم غذایی روزانه درمان شود. برخی از بیماران همچنین به داروهایی نیاز دارند که کلیهها را به تولید ادرار بیشتر وادار کنند. فشار خون بالا میتواند با کاهش نمک در رژیم غذایی و غالباً با مصرف دارو به صورت روزانه درمان شود. سطح بالای کلسترول ممکن است با کنترل غذایی (خوردن چربی کمتر) و در برخی موارد، با داروهای کاهش کلسترول کنترل گردد. اگر مقدار دفع پروتئین کلیه در ادرار بالا است یا اگر عملکرد کلیه تحت تأثیر بیماری قرار دارد، یافتن علت ایجاد کننده از اهمیت بیشتری برخوردار میشود. دفع پروتئین کلیه در ادرار اگر در طول مدت زمان زیاد وجود داشته باشد، میتواند به کلیه آسیب بزند. درمانها ممکن است بر اساس علت دفع پروتئین کلیه در ادرار، اگر یافته شده باشد، تغییر کنند. این موضع حیاتی است که هر بیمار مبتلا به دفع پروتئین کلیه در ادرار در مدت زمان طولانی مورد مراقبت قرار گیرد.
تغییرات در بیضه ها می تواند نشانه یک بیماری خوش خیم شایع مانند عفونت یا کیست یا یک بیماری کمتر شایع مانند سرطان بیضه باشد. خود آزمایی بیضه ها یکی از بهترین روشهای تشخیص زودهنگام تغییرات در بیضه است. اگر در هنگام خودآزمایی بیضه توده یا تغییرات دیگری را تشخیص دادید، به متخصص اورولوژی مراجعه کنید.
درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید
-
بیماری های بدخیم همراه با خونریزی در ادرار
تاریخ انتشار : 1400-08-02تاریخ بروز رسانی : 1400-11-21 -
احتباس یا تخلیه ناکامل ادرار چیست و چگونه درمان میشود؟
تاریخ انتشار : 1400-08-24تاریخ بروز رسانی : 1400-08-26 -
روشهای درمانی برای بی اختیاری ادرار
تاریخ انتشار : 1400-08-08تاریخ بروز رسانی : 1400-11-21 -
دلایل بی اختیاری ادرار عصبی و روش های درمان آن
تاریخ انتشار : 1400-12-12تاریخ بروز رسانی : 1400-12-14 -
افتادگی مثانه یا سیستوسل چیست؟
تاریخ انتشار : 1400-12-10تاریخ بروز رسانی : 1400-12-19
نظرات کاربران درباره این مطلب :
این فرم صرفا جهت دریافت نظرات ، پیشنهادات و انتقادات کاربران در مورد مطلب فوق میباشد .
به سوالات پزشکی در این بخش پاسخ داده نمیشود .
از ارسال پیام های تبلیغاتی در این بخش خودداری نمایید .
حداکثر طول مجاز برای متن پیام 500 کاراکتر است .