علائم عفونت کلیه در زنان و مردان چیست؟
عفونت کلیه که به عنوان پیلونفریت نیز شناخته میشود، زمانی اتفاق میافتد که باکتریهای دستگاه ادراری به سمت مجرای ادرار حرکت میکنند و یک یا هر دو کلیه را تحت تاثیر قرار میدهند.بیشتر اوقات، باکتریهایی که باعث عفونت کلیه میشوند از قسمت دیگری از دستگاه ادراری مانند مثانه، حالب یا مجرای ادرار میآیند.عفونتهای کلیه معمولاً افرادی که قبلاً عفونت مثانه داشتند، زنان و افراد باردار را تحت تأثیر قرار میدهد.افرادی که علائم عفونت کلیه را تجربه میکنند باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنند، زیرا این بیماری ممکن است باعث آسیب دائمی کلیه شود یا به سایر قسمتهای بدن سرایت کند.
عفونت کلیه (پیلونفریت) نوعی عفونت مجاری ادراری (UTI) است که به طور کلی از مجرای ادرار یا مثانه شروع میشود و به یک یا هر دو کلیه میرسد. عفونت کلیه نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. اگر به درستی درمان نشود میتواند به طور دائم به کلیهها آسیب برساند یا عفونت میتواند به جریان خون سرایت کند و باعث عفونت تهدید کننده زندگی شود. درمان عفونت کلیه که معمولاً شامل آنتی بیوتیک است، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. همشهریان گرامی! شما می توانید برای تشخیص و درمان عفونت کلیه به متخصص اورولوژی در اصفهان مراجعه نمایید.
علائم عفونت کلیه:
افراد معمولاً به سرعت و در عرض چند ساعت یا یک روز دچار عفونت کلیه میشوند. علائم عفونت کلیه شامل موارد زیر است:
- اسهال
- تهوع و استفراغ
- لرز
- درد پایین کمر
- درد در کشاله ران
- درد در پهلو
- تب
اگر عفونت مجاری ادراری (UTI) مربوطه وجود داشته باشد، فرد ممکن است در هنگام ادرار کردن دچار درد یا مشکل شود که ممکن است مانند سوزش باشد. علائم دیگر میتواند شامل موارد زیر باشد:
- ادرار خونی
- ادرار کدر
- ادرار بدبو
- تکرر ادرار
- ناتوانی در تخلیه کامل مثانه
- درد در قسمت پایین شکم
- گیجی
مردان و زنان در صورت ابتلا به عفونت کلیه علائم مشابهی خواهند داشت. اما زنان بیشتر احتمال دارد به عفونت کلیه مبتلا شوند. مجرای ادرار زنان معمولا کوتاهتر از مجرای ادراری مردان است. واژن و مقعد زن نیز به مجرای ادرار نزدیکتر است. این امر میتواند ورود باکتریها به بدن از طریق دستگاه ادراری را آسانتر کند. زنان باردار نیز بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ادراری یا عفونت کلیه هستند.
علل عفونت کلیه:
عفونت کلیه به دلیل ورود باکتریها یا ویروسها به مجرای ادرار و تولید مثل در مثانه اتفاق میافتد. بیشتر اوقات، عفونت کلیه نتیجه عفونت مثانه است که به کلیهها میرسد.
عفونت ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:
- انتقال از روده به اندام تناسلی در طول رابطه جنسی
- انتقال تصادفی مدفوع به مجرای ادرار هنگام پاک کردن با دستمال توالت پس از اجابت مزاج
- ابتلا به عفونت ادراری
عوامل خطرساز عفونت کلیه:
عواملی که خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش میدهند، عبارتند از:
- سنگ کلیه
- داشتن سوند ادراری
- بزرگ شدن پروستات در مردان
- داشتن یک دستگاه ادراری به شکلی که ممکن است ادرار به راحتی از آن عبور نکند
- داشتن رفلاکس تاولی که در آن دستگاه ادراری اجازه میدهد تا ادرار به سمت حالبها برگردد.
- بارداری
- دیابت
- سیستم ایمنی ضعیف به دلیل دارو یا یک بیماری پزشکی
- آسیب نخاعی یا آسیب عصبی که میتواند علائم عفونت مثانه را از بین ببرد
درمان عفونت کلیه:
فردی که مشکوک به عفونت کلیه است، آزمایش ادرار انجام خواهد داد. درمان معمول عفونت کلیه شامل آنتی بیوتیک است، اگرچه برخی افراد به اشکال دیگری از درمان نیاز دارند.
- درمان با آنتی بیوتیکها:
اگر علائم فردی حاکی از عفونت باشد، پزشک آنتی بیوتیکها را قبل از بازگشت نتایج آزمایش تجویز میکند. یک فرد ممکن است از داروی تسکین درد نیز استفاده کند.هنگام مصرف آنتی بیوتیک، فرد باید کل دوره مصرفی را به پایان برساند. هنگامی که نتایج آزمایش برگشت، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک را به آنتی بیوتیکی دیگر تغییر دهد که به طور موثرتری عفونت را درمان کند.
- درمان با مایعات:
فرد مبتلا به عفونت کلیه باید مایعات زیادی مصرف کند تا از تب و کم آبی جلوگیری کند. توصیههای مصرف مایعات بسته به نوع عفونت ممکن است متفاوت باشد.
- درمان بیمارستانی:
فردی که علائمش بهبود نمییابد یا علائم شدیدتری دارد ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشد. ممکن است لازم باشد فرد آنتی بیوتیک را به صورت داخل رگی دریافت کند.
همچنین اگر فرد دچار کم آبی شد، مایعات با سرم به او تزریق میشود. اکثر موارد بستری شدن در بیمارستان بیش از 3 تا 7 روز طول نمیکشد.
- عمل جراحي:
فردی که دارای سنگ کلیه یا بزرگی پروستات است که مجرای ادرار او را مسدود میکند، ممکن است نیاز به درمان از طریق جراحی داشته باشد.
عوارض عفونت کلیه:
اگر فردی به دنبال درمان سریع عفونت کلیه نباشد، خطر عوارضی جدی او را تهدید میکند، از جمله:
- پیلونفریت آمفیزماتوز (EPN):
این یک عارضه بسیار نادر و بالقوه کشنده است. EPN یک عفونت شدید است که در آن باکتریهای نکروزان بافت کلیه را از بین میبرند. علائم شامل تب، حالت تهوع، درد شکم، استفراغ و گیجی است. عوامل خطر شامل زنان مبتلا به دیابت است. در صورت داشتن این بیماری ممکن است فرد نیاز به جراحی داشته باشد.
- آبسههای کلیه:
چرک میتواند در بافتهای کلیه در آبسهها جمع شود. علائم شامل خون در ادرار، کاهش وزن و درد شکم است. گاهی اوقات جراحی برای تخلیه چرک ضروری است. عوامل خطر شامل سنگ کلیه، بارداری و دیابت است.
- نارسایی حاد کلیه:
یک یا هر دو کلیه ممکن است از کار بیفتد. زمانی که درمان شروع به اثر میکند ممکن است فرد به دیالیز نیاز داشته باشد.
- ترومبوز ورید کلیوی:
لخته شدن خون در یکی از وریدهای اصلی کلیه ممکن است منجر به کمبود خون به اندام شود. این وضعیت میتواند باعث آسیب حاد کلیه یا بیماری مزمن کلیه شود.
- مسمومیت خون یا سپسیس:
سپسیس یک شرایط اورژانسی است که نیاز به تشخیص و درمان سریع پزشکی دارد. این وضعیت منجر به کاهش شدید فشار خون فرد میشود که بر گردش خون تأثیر میگذارد. خون ممکن است آنقدر آهسته حرکت کند که در داخل رگهای خونی شروع به لخته شدن کند. اگر خون به درستی در گردش نباشد، کلیهها ممکن است شروع به از کار افتادن کنند. علائم سپسیس عبارتند از:
- ادم
- مشکل در تنفس
- خستگی
- حالت تهوع
- گیجی
- تشنج
- کما
خطرات مربوط به عوارض عفونت کلیه:
هرکسی که مشکوک به عفونت کلیه است باید فورا به دنبال مراقبتهای پزشکی باشد. عفونتهای کلیه بهویژه ممکن است در افراد زیر باعث ایجاد عوارض شوند:
- آقایان
- زنان باردار که ممکن است عفونتهای بدون علامت داشته باشند
- افرادی که دارای انسداد در لولههای کلیه هستند
- افراد دچار نقص ایمنی
- بزرگسالان بالای 80 سال
- هیدرونفروز یا تورم یک یا هر دو کلیه در نتیجه انسداد حالب یا یک ناهنجاری آناتومیک
- سنگ کلیه یا سنگهای مجرای کلیه
- فیستول کولوزیکال یا ارتباط نادر و غیرطبیعی بین مثانه و کولون
- فردی که کاتتر را وارد کرده است یا در نتیجه اتکا به کاتتر پس از درمان
- عفونتهایی که علیرغم درمان، مجددا رخ میدهند یا باقی میمانند
پیشگیری از عفونت کلیه:
عفونت کلیه اغلب نتیجه یک عفونت قبلی موجود در دستگاه ادراری است. بهترین راه برای جلوگیری از عفونت کلیه، انجام اقداماتی برای جلوگیری از عفونت در مجرای ادرار یا مثانه است. برخی از نکات در مورد عواملی که میتوانند به پیشگیری از عفونت کلیه کمک کنند، عبارتند از:
- نوشیدن مایعات: مقدار زیادی مایعات به خصوص آب بنوشید.
- دفع به موقع ادرار: هر زمان که لازم است ادرار کنید و از تعویق آن خودداری کنید.
- ادرار پس از آمیزش جنسی: بعد از رابطه جنسی ادرار کنید. قبل و بعد از مقاربت اندام تناسلی را بشویید.
- رعایت بهداشت: هر روز اندام تناسلی خود را بشویید. از اسپریهای دئودورانت بر روی اندام تناسلی خود استفاده نکنید.
- بهداشت در توالت: پس از دفع مدفوع، مقعد را از جلو به عقب پاک کنید. این امر خطر گسترش باکتری به اندام تناسلی را کاهش میدهد.
- مصرف فیبر: مقدار زیادی فیبر بخورید تا مدفوع به راحتی خارج شود و باعث تحریک یا ضایعات پوستی نشود. یبوست خطر ابتلا به عفونت کلیه را افزایش میدهد و کمبود فیبر با سنگ کلیه ارتباط دارد.
برخی از بدخیمی یا سرطان های مثانه پس از درمان، که ممکن است جراحی سرطان مثانه باشد یا شیمی درمانی و ... مجددا عود میکنند. این حالت از جمله در سرطانهایی با رشد سریع و غیرتهاجمی بیشتر مشاهده میشود. این مسئله بر اهمیت تشخیص درست نوع سرطان و روش درمانی استفادهشده تاکید میکند. همچنین باید به این مسئله نیز توجه داشت که تشخیص سرطان و بدخیمیهای مثانه در مراحل اولیهی خود تاثیر بسیار مهمی در احتمال موفقیت روشهای درمان سرطان مثانه خواهد داشت. اگر با علائم بدخیمی مثانه مواجه شدید؛ میتوانید به ارولوژیست مراجعه نمایید تا با تشخیص به موقع بیماری شما، ریسک احتمالی مواجهه با عوارض سخت را به حداقل ممکن کاهش دهند.
درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید
-
کلیه نابجا یا اکتوپیک چیست؟
تاریخ انتشار : 1402-02-05تاریخ بروز رسانی : 1402-02-19 -
علل علائم و درمان سندرم نفروتیک
تاریخ انتشار : 1401-05-31تاریخ بروز رسانی : 1401-06-01 -
نارسایی یا کم کاری مزمن و از کار افتادن کلیه
تاریخ انتشار : 1401-05-29تاریخ بروز رسانی : 1401-06-03
نظرات کاربران درباره این مطلب :
این فرم صرفا جهت دریافت نظرات ، پیشنهادات و انتقادات کاربران در مورد مطلب فوق میباشد .
به سوالات پزشکی در این بخش پاسخ داده نمیشود .
از ارسال پیام های تبلیغاتی در این بخش خودداری نمایید .
حداکثر طول مجاز برای متن پیام 500 کاراکتر است .