مراقبت قبل و بعد از سیستوسکوپی
سيستوسكوپی به عنوان یکی از شایعترین عمل های اورولوژی با هدف تشخیص و درمان بیماری های مربوط به مثانه، پروستات، دستگاه ادراری و … صورت می گیرد. سیستوسکوپ یک لوله نازک است که در انتهای آن یک دوربین و یک منبع نوری تعبیه شده است. در طول عمل سیستوسکوپی، این لوله از طریق پیشابراه وارد مثانه میشود، به نحوی که پزشک بتواند داخل مثانه را مشاهده و ارزیابی نماید. مجرای پیشاب، لوله‌ای است که ادرار را از مثانه به بیرون هدایت می‌کند. تصاویر بزرگ‌نمایی شده دوربین بر روی یک صفحه‌نمایش نشان داده میشود، بنابراین پزشک به راحتی میتواند آنها را مشاهده نماید.
تشخیص عملکرد و سلامت بیضه ها از جمله اقداماتی است که توسط متخصص اورولوژی انجام می شود. اورولوژی یک تخصص در جراحی است که وظیفه تشخیص و درمان بیماری های دستگاه ادراری زن و مرد و اندام تناسلی مردان و مشکلات جنسی آقایان را برعهده دارد. همشهریان محترم! اگر به این دسته از بیماری ها و مشکلات مبتلا هستید به متخصص اورولوژی در اصفهان مراجعه نمایید.
کاربرد سیستوسکوپی
در صورت داشتن مشکلات ادراری، مانند نیاز دائمی به ادرار کردن یا ادرار دردناک، پزشک ممکن است آزمایش سیستوسکوپی را تجویز کند. پزشک شما همچنین ممکن است این روش را برای بررسی دلایل زیر تجویز کند:
- خون در ادرار
- عفونت دستگاه ادراری مکرر
- مثانه بیش فعال
- درد لگن
سیستوسکوپی می تواند چندین بیماری از جمله تومورهای مثانه ، سنگ ها یا سرطان را نشان دهد. پزشک شما همچنین می تواند از این روش برای تشخیص موارد زیر استفاده کند:
- انسداد
- بزرگ شدن غده پروستات
- رشد غیر سرطانی
- مشکلات حالب (لوله هایی که مثانه شما را به کلیه ها متصل می کند).
- سیستوسکوپی همچنین می تواند برای درمان بیماری های زمینه ای مثانه استفاده شود. پزشک شما میتواند ابزارهای جراحی کوچکی را برای برداشتن تومورها و سنگ‌های کوچک مثانه یا نمونه‌برداری از بافت مثانه بردارد.
کاربردهای دیگر عبارتند از:
- گرفتن نمونه ادرار برای بررسی تومور یا عفونت
- قرار دادن یک لوله کوچک برای کمک به جریان ادرار
- تزریق رنگ برای تشخیص مشکلات کلیوی با اشعه ایکس
مراقبت های قبل از سیستوسکوپی
قبل از اقدام به آزمایش سیستوسکوپی باید موارد زیر را به پزشک خود اطلاع بدهید:
- در صورتی که به هر نوع دارو از جمله داروهای بیهوشی حساسیت دارید.
- در صورتی که مشکلات خونریزی دارید یا داروهای رقیق کننده خون از قبیل آسپرین و وارفارین (کومادین) مصرف می‌کنید.
- در صورتی که باردار هستید یا احتمال می‌دهید که باردار باشید.
بیهوشی مورد استفاده برای این آزمایش میتواند از نوع بی‌حسی موضعی، بی‌حسی نخاعی و یا بیهوشی عمومی باشد؛ بنابراین از پزشک خود بپرسید که کدام روش برای شما بهتر است. دستورات پزشک در مورد زمان توقف غذا خوردن و نوشیدن مایعات را به طور دقیق رعایت کنید؛ زیرا در غیر این صورت ممکن است نوبت آزمایش سیستوسکوپی شما لغو شود. اگر پزشک داروی خاصی را برای روز آزمایش شما تجویز کرده است، آن را فقط همراه با یک جرعه آب بخورید. مثانه خود را قبل از شروع آزمایش خالی کنید. ممکن است برای جلوگیری از عفونت مجرای ادرار که میتواند به علت این آزمایش در شما به وجود بیاید، یک داروی مناسب به شما داده شود.
نحوه انجام سیستوسکوپی
این آزمایش ممکن است در بیمارستان و یا در مطب پزشک انجام شود. برای انجام این آزمایش، شما باید تمام یا اغلب لباس‌های خود را در بیاورید و یک کاور پارچه‌ای یا کاغذی بپوشید. در حدود نیم ساعت قبل از شروع آزمایش یک داروی آرامبخش به شما داده میشود تا به راحتی بیشتر شما در حین آزمایش کمک کند. یک سوزن داخل وریدی (IV) نیز ممکن است در یکی از رگ‌های دست شما گذاشته شود تا از طریق آن بتوان داروها و مایعات مورد نیاز را به شما تزریق کرد. شما روی یک تخت به حالت طاق باز می‌خوابید و زانوها را خم می‌کنید و پاها را با فاصله از هم می‌گذارید. پاها یا کشاله ران شما ممکن است به وسیله رکاب‌های مخصوصی بسته شود. ناحیه تناسلی شما با یک محلول ضد عفونی کننده تمیز میشود و روی ناف و کشاله ران پاهای شما نیز با یک پارچه استریل پوشانده میشود. برای آزمایش سیستوسکوپی، یکی از سه نوع بیهوشی یا بی‌حسی زیر برای شما استفاده خواهد شد:
- بی‌حسی موضعی: داروی بی‌حسی موضعی در مجرای ادرار تزریق میشود.
- بیهوشی عمومی: شما با تزریق داخل وریدی (IV) یک داروی بیهوشی و یا با استنشاق گاز بیهوشی به وسیله یک ماسک، بیهوش می‌شوید. در بعضی از موارد از هر دو این روش‌ها با هم استفاده میشود.
- بی‌حسی نخاعی: در این روش ابتدا پزشک یا پرستار ناحیه محل تزریق داروی بی‌حسی در کمر شما را بی‌حس می‌کند. سپس یک سوزن مخصوص به درون کانال نخاعی شما هدایت میشود و داروی بی‌حسی به وسیله آن در کانال نخاعی تزریق میشود. ممکن است تا بعد از برطرف شدن اثر داروی بی‌حسی، شما قادر به حرکت دادن پاهای خود نباشید.
پس از آنکه داروی بی‌حسی بر شما اثر کرد، لوله سیستوسکوپ در داخل مجرای ادرار شما قرار میگیرد و به آرامی به داخل مثانه هدایت میشود. اگر قسمتی از مسیر مجرای ادرار خیلی تنگ باشد، ابتدا از ابزارهای کوچک‌تری برای باز کردن آن استفاده میشود. این وسایل به تدریج سطح مقطع مجرای ادرار را گشادتر می‌کند تا لوله سیستوسکوپ بتواند از آن عبور کند. در مرحله بعد پزشک مقداری آب یا آب نمک استریل را به داخل مثانه شما تزریق می‌کند تا اندازه مثانه بزرگ‌تر شود و بتواند تصویر واضح‌تری از داخل آن را ببیند. همچنین ممکن است پزشک یک دارو برای کاهش احتمال عفونت مجرای ادراری به داخل آن تزریق کند. در این مرحله پزشک میتواند ابزارهای کوچکی را از طریق لوله سیستوسکوپ به مثانه شما وارد کند تا به وسیله آنها نمونه‌هایی را از بافت مثانه برای بیوپسی بگیرد. این نمونه‌ها بعداً برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده خواهد شد. لوله سیستوسکوپ معمولاً به مدت 2 تا 10 دقیقه در داخل مثانه شما قرار خواهد داشت؛ اما اگر در حین این آزمایش نیاز به گرفتن عکس‌های اشعه ایکس باشد، ممکن است کل آزمایش به مدت 45 دقیقه یا بیشتر طول بکشد. در صورتی که برای انجام این آزمایش از بی‌حسی موضعی استفاده شود، شما می‌توانید بلافاصله بعد از پایان آزمایش از جای خود برخیزید؛ اما اگر از بیهوشی عمومی استفاده شود، شما تا زمانی که به هوش بیایید و بتوانید راه بروید (معمولاً یک ساعت یا کمتر)، در اتاق ریکاوری خواهید بود.
مراقبتهای بعد از سیستوسکوپی
بعد از سیستوسکوپی، مختصری سوزش ادرار، خون در ادرار و درد خفیف طبیعی است. با مصرف مایعات و مسکن ظرف 24 ساعت رفع میشود. بیمار میتواند از لگن آب گرم پس از سیستوسکوپی جهت رفع سوزش استفاده کند. اگرسیستوسکوپی در اتاق عمل و با تزریق داروهای بیهوشی یا بی حسی نخاعی انجام شده باشد، معمولاً بیمار 3 تا 4 ساعت در بیمارستان تحت نظر قرار میگیرد سپس مرخص میشود.
عوارض جانبی سیستوسکوپی
- ناتوانی در ادرار کردن پس از سیستوسکوپی
- خون قرمز روشن و یا لخته های خون سنگین در داخل ادرار شما
- درد شکم و حالت تهوع
- تب و لرز
- تب بیشتر از 5/38درجه سانتی گراد
- درد و حس سوزش حین ادرار کردن که تا بیش از 2 روز طول می کشد.
تغییرات در بیضه ها می تواند نشانه یک بیماری خوش خیم شایع مانند عفونت یا کیست یا یک بیماری کمتر شایع مانند سرطان بیضه باشد. خود آزمایی بیضه ها یکی از بهترین روشهای تشخیص زودهنگام تغییرات در بیضه است. اگر در هنگام خودآزمایی بیضه توده یا تغییرات دیگری را تشخیص دادید، به متخصص اورولوژی مراجعه کنید.
درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید
-
تغییر رنگ و بوی ادرار چه معنایی دارد؟
تاریخ انتشار : 1401-06-05تاریخ بروز رسانی : 1401-06-06 -
آیا التهاب مثانه خطرناک است؟
تاریخ انتشار : 1400-10-25تاریخ بروز رسانی : 1400-11-21 -
علل و درمان سوزش ادرار در زنان
تاریخ انتشار : 1401-02-03تاریخ بروز رسانی : 1401-02-04 -
احتباس ادرار و انسداد مجاری ادراری، علل و درمان
تاریخ انتشار : 1401-03-18تاریخ بروز رسانی : 1401-03-19 -
علت بی اختیاری ادرار در زنان
تاریخ انتشار : 1401-03-26تاریخ بروز رسانی : 1401-03-28
نظرات کاربران درباره این مطلب :
این فرم صرفا جهت دریافت نظرات ، پیشنهادات و انتقادات کاربران در مورد مطلب فوق میباشد .
به سوالات پزشکی در این بخش پاسخ داده نمیشود .
از ارسال پیام های تبلیغاتی در این بخش خودداری نمایید .
حداکثر طول مجاز برای متن پیام 500 کاراکتر است .
