آیا التهاب پروستات درمان می شود؟

پروستاتیت یک بیماری اغلب دردناک است که شامل التهاب پروستات و گاهی اوقات نواحی اطراف پروستات می‌شود.

دانشمندان چهار نوع پروستاتیت را شناسایی کرده‌اند:

• پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن
• پروستاتیت حاد باکتریایی
• پروستاتیت باکتریایی مزمن
• پروستاتیت التهابی بدون علامت

پروستات چیست؟

پروستات غده‌ای گردویی شکل در بخشی از دستگاه تناسلی مردانه است. وظیفه اصلی پروستات تولید مایع منی است. مایع پروستات برای باروری مردان ضروری است. این غده مجرای ادرار را در گردن مثانه احاطه کرده است. گردن مثانه ناحیه‌ای است که مجرای ادرار به مثانه می‌پیوندد. مثانه و مجرای ادرار بخشی از دستگاه ادراری تحتانی هستند. پروستات دارای دو یا چند لوب یا بخش است که توسط یک لایه بیرونی بافت محصور شده است و در جلوی راست روده، درست زیر مثانه قرار دارد. مجرای ادرار لوله‌ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می‌برد. در مردان، مجرای ادرار نیز منی را از طریق آلت تناسلی خارج می‌کند.

علل التهاب پروستات:

علل پروستاتیت بسته به نوع آن متفاوت است.

• پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن: علت دقیق پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن ناشناخته است. محققان معتقدند یک میکروارگانیسم، اگرچه عفونت باکتریایی نیست، ممکن است باعث این بیماری شود. این نوع پروستاتیت ممکن است به مواد شیمیایی موجود در ادرار، پاسخ سیستم ایمنی بدن به عفونت قبلی دستگاه ادراری (UTI) یا آسیب عصبی در ناحیه لگن مربوط باشد.
• پروستاتیت باکتریایی حاد و مزمن: عفونت باکتریایی پروستات باعث پروستاتیت باکتریایی می‌شود. نوع حاد به طور ناگهانی رخ داده و برای مدت کوتاهی طول می‌کشد، در حالی که نوع مزمن به کندی رشد می‌کند و برای مدت طولانی، اغلب سال‌ها ادامه می‌یابد. عفونت ممکن است زمانی رخ دهد که باکتری از مجرای ادرار به پروستات حرکت کند.

میزان شیوع التهاب پروستات:

پروستاتیت شایع‌ترین مشکل دستگاه ادراری برای مردان کمتر از 50 سال و سومین مشکل شایع دستگاه ادراری برای مردان بالای 50 سال است.

پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگنی موردی است که:

• شایع‌ترین و کمتر شناخته‌شده‌ترین شکل پروستاتیت است.
• می‌تواند در مردان در هر گروه سنی رخ دهد.
• 10 تا 15 درصد از جمعیت مردان ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

شانس ابتلا به التهاب پروستات:

عواملی که بر شانس ابتلای مردان به پروستاتیت تأثیر می‌گذارد، بسته به نوع آن متفاوت است.

• پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن: مردانی که به دلیل جراحی یا ضربه، آسیب عصبی در دستگاه ادراری تحتانی دارند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن باشند. استرس روانی نیز ممکن است شانس ابتلای مرد به این بیماری را افزایش دهد.
• پروستاتیت باکتریایی حاد و مزمن: احتمال ابتلا به پروستاتیت باکتریایی در مردانی که عفونت ادراری کمتری دارند، بیشتر است. عفونت‌های ادراری که عود می‌کنند یا درمان آن‌ها دشوار است نیز ممکن است منجر به پروستاتیت باکتریایی مزمن شود.

علائم التهاب پروستات:

هر نوع پروستاتیت دارای طیف وسیعی از علائم است که بسته به علت آن متفاوت است و ممکن است برای هر مردی یکسان نباشد. بسیاری از علائم مشابه علائم سایر بیماری‌ها هستند.

• پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن:

علائم اصلی پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگنی می‌تواند شامل درد یا ناراحتی باشد که به مدت 3 ماه یا بیشتر در یک یا چند ناحیه زیر ادامه می‌یابد:

• بین کیسه بیضه و مقعد
• قسمت مرکزی پایین شکم
• آلت تناسلی
• کیسه بیضه
• پایین کمر

درد در حین یا بعد از انزال یکی دیگر از علائم رایج است. یک مرد مبتلا به پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن ممکن است درد در اطراف ناحیه لگن به صورت پخش‌شده داشته باشد یا ممکن است همزمان در یک یا چند ناحیه درد داشته باشد. درد ممکن است بیاید و برود و به طور ناگهانی یا تدریجی ظاهر شود. علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر شود:

1. درد در مجرای ادرار در حین یا بعد از ادرار
2. درد در آلت تناسلی در حین یا بعد از ادرار کردن
3. تکرر ادرار (دفع ادرار هشت بار یا بیشتر در روز). مثانه حتی زمانی که حاوی مقدار کمی ادرار باشد شروع به انقباض کرده و باعث تکرر ادرار می‌شود.
4. فوریت ادرار (ناتوانی در به تاخیر انداختن ادرار)
5. جریان ادرار ضعیف یا قطع‌شده

• پروستاتیت حاد باکتریایی:

علائم پروستاتیت حاد باکتریایی به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند و شدید هستند. مردان باید فورا به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشند. علائم پروستاتیت حاد باکتریایی ممکن است شامل موارد زیر شود:

1. تکرر ادرار
2. فوریت ادرار
3. تب
4. لرز
5. احساس سوزش یا درد در هنگام ادرار
6. درد در ناحیه تناسلی، کشاله ران، پایین شکم یا کمر
7. شب ادراری (تکرر ادرار در طول دوره‌های خواب)
8. تهوع و استفراغ
9. بدن درد
10. احتباس ادرار (ناتوانی در تخلیه کامل مثانه)
11. مشکل در شروع جریان ادرار
12. جریان ادرار ضعیف یا قطع‌شده
13. انسداد ادرار (ناتوانی کامل در ادرار کردن)
14. عفونت ادراری

• پروستاتیت باکتریایی مزمن:

علائم پروستاتیت باکتریایی مزمن مشابه علائم پروستاتیت حاد باکتریایی است، اگرچه نه به شدت آن. این نوع پروستاتیت اغلب به کندی ایجاد می‌شود و می‌تواند 3 ماه یا بیشتر طول بکشد. علائم ممکن است بیایند و بروند، یا ممکن است همیشه خفیف باشند. پروستاتیت باکتریایی مزمن ممکن است پس از درمان قبلی پروستاتیت حاد باکتریایی یا عفونت ادراری رخ دهد. علائم پروستاتیت باکتریایی مزمن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تکرر ادرار
• فوریت ادرار
• احساس سوزش یا درد در هنگام ادرار
• درد در ناحیه تناسلی، کشاله ران، پایین شکم یا کمر
• شب ادراری
• انزال دردناک
• احتباس ادرار
• مشکل در شروع جریان ادرار
• جریان ادرار ضعیف یا قطع‌شده
• انسداد ادرار
• عفونت ادراری

عوارض التهاب پروستات:

عوارض پروستاتیت ممکن است شامل موارد زیر شود:

• عفونت باکتریایی در جریان خون
• آبسه پروستات (یک حفره پر از چرک در پروستات)
• اختلال عملکرد جنسی
• التهاب اندام‌های تناسلی نزدیک پروستات

تشخیص التهاب پروستات:

پزشک پروستاتیت را بر اساس موارد زیر تشخیص می‌دهد:

• سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی
• یک معاینه فیزیکی
• آزمایش‌های پزشکی

پزشک ممکن است قبل از تشخیص پروستاتیت مجبور باشد سایر شرایطی را که باعث علائم و نشانه‌های مشابه می‌شوند، رد کند.

درمان التهاب پروستات:

درمان بستگی به نوع پروستاتیت دارد.

• پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن:

هدف درمان پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگنی کاهش درد، ناراحتی و التهاب است. طیف گسترده‌ای از علائم وجود دارد و هیچ درمان واحدی برای هر مردی کار نمی‌کند. اگرچه آنتی‌بیوتیک‌ها به درمان پروستاتیت غیر باکتریایی کمکی نمی‌کنند، یک اورولوژیست ممکن است حداقل در ابتدا آن‌ها را تجویز کند تا زمانی که اورولوژیست بتواند عفونت باکتریایی را رد کند. متخصص اورولوژی ممکن است داروهای دیگری را تجویز کند:

• سیلودوسین
• مهارکننده‌های 5 آلفا ردوکتاز مانند فیناستراید و دوتاستراید
• داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم
• گلیکوزامینوگلی
• CANSها مانند کندرویتین سولفات
• شل کننده‌های عضلانی مانند سیکلوبنزاپرین و کلونازپام
• تعدیل کننده‌های عصبی مانند آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین و پری گابالین

درمان‌های جایگزین ممکن است شامل موارد زیر شود:

• حمام‌های گرم که حمام سیتز نامیده می‌شوند
• گرما درمانی موضعی با بطری‌های آب گرم یا پدهای گرمایشی
• فیزیوتراپی مانند:

1. تمرینات کگل: سفت کردن و شل کردن عضلات نگهدارنده ادرار در مثانه و نگه‌داشتن مثانه در موقعیت مناسب خود. به آن تمرینات عضلات لگن نیز می‌گویند.
2. انتشار میوفاشیال: فشار و کشش، گاهی همراه با سرد‌شدن و گرم‌شدن، عضلات و بافت‌های نرم در قسمت پایین کمر، ناحیه لگن و قسمت بالایی پاها. همچنین به عنوان انتشار نقطه ماشه‌ای میوفاشیال شناخته می‌شود.
3. تمرینات آرامش بخش
4. بیوفیدبک
5. گیاه درمانی با عصاره‌های گیاهی مانند کوئرستین، گرده زنبور عسل و نخل اره
6. طب سوزنی

برای مردانی که علائم پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن تحت تأثیر استرس روانی قرار گرفته است، درمان روانپزشکی مناسب و کاهش استرس ممکن است عود علائم را کاهش دهد.

• پروستاتیت حاد باکتریایی:

متخصص اورولوژی پروستاتیت حاد باکتریایی را با آنتی بیوتیک درمان می‌کند. آنتی بیوتیک تجویزشده ممکن است به نوع باکتری عامل عفونت بستگی داشته باشد. اورولوژیست‌ها معمولا آنتی بیوتیک‌های خوراکی را برای حداقل 2 هفته تجویز می‌کنند. عفونت ممکن است عود کند. بنابراین، برخی از اورولوژیست‌ها مصرف آنتی بیوتیک‌های خوراکی را به مدت 6 تا 8 هفته توصیه می‌کنند. موارد شدید پروستاتیت حاد ممکن است نیاز به بستری کوتاه مدت در بیمارستان داشته باشد تا مردان بتوانند مایعات و آنتی بیوتیک‌ها را از طریق داخل وریدی (IV) دریافت کنند. پس از درمان IV، مرد باید به مدت 2 تا 4 هفته آنتی بیوتیک‌های خوراکی مصرف کند. بیشتر موارد پروستاتیت حاد باکتریایی با دارو و تغییرات جزئی در رژیم غذایی کاملاً برطرف می‌شود. اورولوژیست همچنین ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

1. اجتناب یا کاهش مصرف موادی که مثانه را تحریک می‌کنند، مانند الکل، نوشیدنی‌های کافئین‌دار و غذاهای اسیدی و تند.
2. افزایش مصرف مایعات برای دفع مکرر ادرار و کمک به تخلیه باکتری‌ها از مثانه

• پروستاتیت باکتریایی مزمن:

متخصص اورولوژی پروستاتیت باکتریایی مزمن را نیز با آنتی بیوتیک درمان می‌کند. با این حال، درمان به یک دوره درمانی طولانی‌تر نیاز دارد. اورولوژیست ممکن است دوز کم آنتی بیوتیک را تا 6 ماه برای جلوگیری از عفونت مکرر تجویز کند. اورولوژیست همچنین ممکن است یک آنتی بیوتیک متفاوت تجویز کند یا در صورت عود مجدد عفونت از ترکیبی از آنتی بیوتیک‌ها استفاده کند. اورولوژیست همچنین ممکن است افزایش مصرف مایعات و اجتناب یا کاهش مصرف موادی که مثانه را تحریک می‌کنند، توصیه کند.

یک اورولوژیست ممکن است از مسدود کننده‌های آلفا که برای درمان پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن استفاده می‌شود، برای درمان احتباس ادراری ناشی از پروستاتیت باکتریایی مزمن استفاده کند. این داروها به شل‌شدن عضلات مثانه نزدیک پروستات و کاهش علائمی مانند ادرار دردناک کمک می‌کنند. مردان ممکن است برای درمان احتباس ادراری ناشی از پروستاتیت باکتریایی مزمن نیاز به جراحی داشته باشند. برداشتن بافت اسکار در مجرای ادرار با جراحی اغلب جریان ادرار را بهبود می‌بخشد و احتباس ادرار را کاهش می‌دهد.

پیشگیری از التهاب پروستات:

مردان نمی‌توانند از پروستاتیت پیشگیری کنند. محققان در حال حاضر به دنبال درک بهتر علت پروستاتیت و توسعه راهبردهای پیشگیری هستند.