هیدروسل چیست و چگونه تشخیص داده میشود؟

هیدروسل مجموعه‌ای از مایع در غشای بیضه است که باعث تورم در کیسه بیضه می‌شود. زنان نیز ممکن است هیدروسل را در امتداد کانال «نوک» تجربه کنند اما بسیار نادر است.حدود 10 درصد از نوزادان پسر دارای هیدروسل هستند که معمولاً قبل از یک سالگی از بین می‌رود.تورم می‌تواند در یک یا هر دو طرف کیسه بیضه رخ دهد. دردی ایجاد نمی‌کند اما ممکن است ناراحت کننده باشد، به خصوص زمانی که تورم قابل توجه باشد.

علائم هیدروسل:

معمولا هیدروسل هیچ دردی ایجاد نمی‌کند و تنها علامت آن تورم کیسه بیضه است. با این حال در بزرگسالان، هیدروسل می‌تواند ناراحت کننده باشد. هر چه مقدار مایع در هیدروسل بیشتر باشد، کیسه بیضه سنگین‌تر می‌شود. برخی از افراد ورم را در صبح ناخوشایندتر از عصر می‌دانند. اگر درد یا تورم ناگهانی کیسه بیضه رخ دهد، به خصوص پس از آسیب به کیسه بیضه، ضروری است که فوراً از پزشک کمک بگیرید.

این علائم می‌تواند ناشی از محدودی شدن جریان خون در یک بیضه پیچ خورده (پیچ خوردگی بیضه) باشد که نیاز به درمان فوری دارد.

انواع هیدروسل:

دو نوع هیدروسل وجود دارد: مرتبط و غیرمرتبط.

• هیدروسل غیرمرتبط:

این هیدروسل‌ها در نوزادان با بسته شدن حلقه اینگوینال تشکیل می‌شوند اما مایع در غشای بیضه‌ها باقی می‌ماند. بدن معمولاً ظرف یک سال مایعات را جذب می‌کند.

• هیدروسل مرتبط:

به ندرت حلقه اینگوینال باز می‌ماند و اجازه می‌دهد مایع بین شکم و غشای بیضه به عقب و جلو حرکت کند. پزشکان به این حالت هیدروسل مرتبط می‌گویند. تورم کیسه بیضه بسته به سطح فعالیت فرد و مقدار مایع موجود می‌تواند تغییر کند.

هیدروسل‌های مرتبط اغلب با فتق اینگوینال همراه است.

علت هیدروسل بیضه:

علت هیدروسل به سن فرد بستگی دارد.

• در نوزادان:

هنگامی که جنین پسر در دوران بارداری در حال رشد است، بیضه‌ها در نزدیکی کلیه‌ها در شکم رشد می‌کنند. در پایان یک بارداری کامل، آن‌ها به موقعیت معمول خود در کیسه بیضه حرکت می‌کنند.برای اینکه بیضه‌ها پایین بیایند، یک پوشش عضلانی در کیسه بیضه باز می‌شود (حلقه اینگوینال) و یک کانال یا کیسه را تشکیل می‌دهد.هنگامی که بیضه‌ها به موقعیت معمول خود رسیدند، حلقه اینگوینال بسته می‌شود. اگر حلقه باز بماند یا دوباره باز شود، مایع می‌تواند از طریق این کانال از شکم به کیسه بیضه عبور کند و این باعث هیدروسل می‌شود.گاهی اوقات، نوزادان قبل از پایین آمدن بیضه‌ها به دنیا می‌آیند که شانس ایجاد هیدروسل افزایش می‌یابد.

• در بزرگسالان:

در مردان مسن، اگر حلقه اینگوینال بسته نشده باشد یا دوباره باز شود، یک هیدروسل مرتبط ایجاد می‌شود.هیدروسل در مردان بالغ چندین علت احتمالی دیگر دارد، از جمله:

• صدمه
• التهاب
• عفونت

عوامل خطرساز هیدروسل:

اکثر هیدروسل‌ها در بدو تولد وجود دارند. نوزادانی که نارس به دنیا می‌آیند بیشتر در معرض خطر ابتلا به هیدروسل هستند.عوامل خطرساز برای ایجاد هیدروسل در مراحل بعدی زندگی، عبارتند از:

• آسیب یا التهاب کیسه بیضه
• عفونت، از جمله عفونت مقاربتی (STI)

عوارض هیدروسل:

هیدروسل معمولاً خطرناک نیست و معمولاً بر باروری تأثیر نمی‌گذارد. اما هیدروسل ممکن است با یک بیماری زمینه‌ای بیضه همراه باشد که می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند، از جمله:

• عفونت یا تومور: ممکن است تولید یا عملکرد اسپرم را کاهش دهد.
• فتق اینگوینال: حلقه روده گیرافتاده در دیواره شکم می‌تواند منجر به عوارض تهدیدکننده زندگی شود.

تشخیص هیدروسل:

• هنگامی که فردی با تورم در کیسه بیضه به دنبال درمان است، پزشک ابتدا سوالاتی را برای کمک به تعیین علت احتمالی می‌پرسد. پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد که شامل لمس کیسه بیضه برای تأیید محل و میزان تورم است. هیدروسل در جلو یا زیر بیضه قرار دارد. پزشک می‌خواهد بداند که آیا کیسه بیضه در طول معاینه حساس است یا خیر.
• آن‌ها همچنین ممکن است بررسی کنند که آیا نور از تورم کیسه بیضه عبور می‌کند یا خیر. این آزمایش ترانسیلومیناسیون نامیده می‌شود.اگر تورم پر از مایع باشد، مانند هیدروسل، نور از آن عبور می‌کند. یک توده جامد، مانند تومور، اجازه عبور نور را نمی‌دهد.
• ترانسیلومیناسیون می‌تواند به پزشکان کمک کند تا علت تورم کیسه بیضه را کشف کنند اما برخی از مراحل دیگر می‌تواند به آن‌ها در تشخیص قطعی کمک کند. برای مثال، اگر پزشک در مورد علت اصلی تورم شک داشته باشد، ممکن است بخواهد آزمایش دیگری مانند اسکن سونوگرافی را تجویز کند.
• در موارد نادر، جراحی اکتشافی ممکن است تنها راه برای تعیین اینکه چه موضوعی مسئول این علامت است، باشد.

درمان هیدروسل:

اکثر نوزادان مبتلا به هیدروسل نیازی به درمان ندارند، زیرا این بیماری با گذشت زمان برطرف می‌شود.والدین و مراقبان باید هر از چند گاهی کیسه بیضه را چک کنند و اگر تورم بسیار بزرگ شد یا نوزاد درد داشت با پزشک خود تماس بگیرند.برای افرادی که هیدروسل بسیار بزرگ و ناراحت کننده دارند، جراحی برای برداشتن آن‌ها ممکن است بهترین گزینه باشد.

یکی دیگر از گزینه‌های درمانی تخلیه هیدروسل با استفاده از سوزن آسپیراسیون است. در این روش، پزشک یک سوزن بلند را داخل کیسه بیضه می‌کند تا مایع را بیرون بکشد. سپس ممکن است مواد شیمیایی را به هیدروسل تزریق کنند تا از پر شدن مجدد آن با مایع جلوگیری کنند (اسکلروتراپی). این درمان برای بزرگسالانی که در معرض خطر عوارض جراحی هستند، بهترین گزینه است.