سرطان آلت تناسلی چیست؟

آلت تناسلی مردانه یا به اصطلاح پنیس (penis: پینس) یکی از اندام‌های بدن آقایان است که ممکن است دچار بیماری‌های مختلفی مانند عفونت‌های ساده تا سرطان‌های دشوار شود. وظایف اصلی آلت تناسلی شامل انتقال ادرار به بیرون از بدن و نیز انتقال اسپرم آقایان به محل مناسب در داخل واژن خانم‌ها است. 3 لوله در داخل آلت تناسلی مردان وجود دارند. یکی از این لوله‌ها مجرای ادرار نامیده ‌می‌شود که ساختاری توخالی است و ادرار را از مثانه به خارج از بدن منتقل ‌می‌کند. 2 لوله‌ی دیگر کورپورا کاورنوزا (corpora cavernosa) نامیده ‌می‌شوند. این لوله‌ها نرم و اسفنجی هستند که با پر شدن خون باعث سفت شدن آلت تناسلی در هنگام نعوظ ‌می‌شوند. این 3 لوله توسط غلاف فیبری بسیار محکمی‌به نام تونیکا آلبوژینئا (tunica albuginea) به هم پیچیده و مرتبط شده‌اند.

آلت تناسلی از انواع مختلف بافت از جمله پوست‌، ماهیچه‌ها و اعصاب آلت تناسلی تشکیل شده‌است و منبع خون غنی آن را تغذیه می‌کند. هنگام تحریک جنسی‌، جریان خون به آلت تناسلی افزایش ‌می‌یابد و این اندام پر از خون ‌می‌شود. در نتیجه‌ی جریان خون به آلت تناسلی این اندام دچار نعوظ ‌می‌شود. در طول رابطه‌ی جنسی‌، نعوظ و سفت‌شدن آلت تناسلی مرد باعث ‌می‌شود تا بتواند به اندازه کافی وارد واژن زن شود. پس از دخول مناسب، مجرای ادراری به عنوان مجرایی برای انتقال مایع منی به داخل واژن عمل ‌می‌کند و مایع منی که حاوی اسپرم است را در درون ناحیه‌ی تناسلی خانم آزاد می‌کند.

علل ایجاد سرطان پنیس چیست؟

عوامل زیر ‌می‌توانند خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی را افزایش دهند:

عفونت در اثر ویروس HPV: مهم‌ترین عامل خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی‌ عفونت با این ویروس است. فعالیت جنسی با فردی که HPV دارد رایج‌‌ترین روش آلودگی به ویروس HPV است. انواع مختلفی از HPV وجود دارند که به آنها سویه ‌می‌گویند. تحقیقات نشان می‌دهند که برخی از سویه‌ها با برخی از انواع سرطان‌ها ارتباط بیشتر و با برخی نیز ارتباط کمتری دارند. با محدودکردن تعداد شرکای جنسی، خطر ابتلا به HPV نیز کاهش می‌یابد زیرا داشتن شرکای بیشتر احتمال ارتباط با فرد آلوده به HPV را افزایش ‌می‌دهد. استفاده از کاندوم نمی‌تواند به طور کامل از فرد در برابر HPV هنگام ایجاد رابطه‌ی جنسی محافظت کند. امروزه واکسن‌هایی وجود دارند که می‌توانند از افراد در مقابل سویه‌های مختلفی از این ویروس محافظت کنند.

• سیگارکشیدن: استعمال دخانیات ممکن است به ایجاد سرطان آلت تناسلی کمک کند‌. این مسئله در افراد مبتلا به HPV اهمیت بیشتری دارد زیرا احتمال بیشتری برای ایجاد سرطان آلت تناسلی ایجاد می‌شود.
• سن: سرطان آلت تناسلی بیشتر در مردان بالای 50 سال شایع است. با این حال، در سراسر جهان‌ حدود 20 درصد از مردان مبتلا به سرطان آلت تناسلی کمتر از 40 سال سن دارند. بنابراین احتمال ایجاد این سرطان در سنین مختلف وجود دارد که با افزایش سن این احتمال نیز افزایش می‌یابد. همچنین این احتمال در مناطق مختلف متفاوت است.
• فیموزیس (Phimosis): فیموزیس زمانی رخ ‌می‌دهد که پوست ختنه‌گاه سفت ‌می‌شود و جمع‌شدن آن دشوار می‌گردد. در حالت عادی پوست ناحیه‌ی ختنه‌گاه را می‌توان کنار زد و از کلاهک آلت مردانه جدا نمود. هنگامی که در کودکی فیموزیس ایجاد می‌شود پوست ناحیه‌ی ختنه‌گاه به آلت تناسلی متصل می‌ماند و امکان جمع‌شدن آن کاهش می‌یابد. خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی در افراد مبتلا به فیموزیس بیشتر است. این مسئله به احتمال زیاد به این دلیل است که افراد مبتلا به فیموزیس کمتر قادر به تمیزکردن آلت تناسلی خود از جمله در ناحیه‌ی ختنه‌گاه و نزدیک کلاهک آلت تناسلی هستند. بهداشت ضعیف آلت تناسلی احتمال التهاب مزمن را افزایش ‌می‌دهد که ‌می‌تواند در نهایت منجر به سرطان شود. ‌می‌توان با ختنه از ایجاد فموزیس و در نهایت سرطان آلت تناسلی جلوگیری کرد. در صورت عدم درمان زودهنگام فموزیس روش‌های جراحی یا غیرجراحی به کار می‌روند.
• اسمگما (Smegma): اسمگما یک ماده‌ی غلیظ است که ‌می‌تواند در زیر پوست ختنه‌گاه تجمع پیدا کند. علت ایجاد اسمگما وجود سلول‌های مرده‌ی پوست‌، باکتری‌ها و‌‌ترشحات چرب از پوست است. اگرچه پیش از این تصور ‌می‌شد که اسمگما شانس ابتلا به سرطان آلت تناسلی را افزایش ‌می‌دهد‌، اما امروزه شواهد بسیار کمی ‌از این باور پشتیبانی ‌می‌کنند. با این حال بهداشت آلت تناسلی از جمله در افرادی که ختنه نشده‌اند به شدت توصیه ‌می‌شود. کسانی که ختنه نشده‌اند باید پوست ختنه‌گاه را عقب بکشند و به طور منظم آلت تناسلی را بشویند. این کار برای اطمینان از این است که ‌اسمگما آلت تناسلی را تحریک نمی‌کند.
• آلودگی با ویروس HIV و ابتلا به ایدز: عفونت با ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) یک عامل خطر برای سرطان آلت تناسلی است. HIV ویروسی است که باعث ایجاد سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS: ایدز) ‌می‌شود. هنگا‌می‌که فرد مبتلا به HIV است‌، سیستم ایمنی بدن قادر به مبارزه با سرطان در مراحل اولیه نیست.
• درمان پسوریازیس: این بیماری یک بیماری پوستی است و داروی استفاده‌شده همراه با اشعه ماوراء بنفش (UV) ممکن است خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی را افزایش دهد.

علائم و نشانه‌های سرطان آلت تناسلی:

باید توجه داشت که علائم و نشانه‌های زیر همیشه به این معنا نیست که مرد مبتلا به سرطان آلت تناسلی است. در حقیقت‌، بسیاری از این علائم در اثر بیماری‌ها یا شرایط دیگری ایجاد می‌شوند. در صورت وجود هر یک از این علائم بهتر است تا فرد به پزشک مراجعه کند تا از دلایل ایجاد آن آگاه شود. وجود هر نوع بیماری هرچه زودتر تشخیص داده‌شود‌، درمان نیز زودتر شروع شده و احتمال موفقیت روش درمانی بیشتر می‌شود. این مسئله از جمله در مورد سرطان که کنترل رشد و گسترش در سایر بافت‌ها بسیار مهم است باید مورد توجه قرار بگیرد. علائم سرطان آلت تناسلی شامل موارد زیر هستند:

تغییرات پوستی:

در بیشتر افراد اولین نشانه‌ی سرطان آلت تناسلی تغییر در پوست آلت تناسلی است. این تغییرات معمولا در قسمت جلویی آلت تناسلی یا در پوست ختنه‌گاه مردانی که ختنه نشده‌اند وجود دارد‌، اما ممکن است بر روی قسمت پایه‌ی آلت تناسلی نیز باشد. این تغییرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ناحیه ای از پوست ضخیم‌‌تر ‌می‌شود
• تغییر در رنگ پوست
• یک توده در پوست احساس می‌شود
• زخمی غیرطبیعی که ممکن است خونریزی کند
• بثورات مایل به قرمز و مخملی در زیر پوست ختنه‌گاه
• برجستگی‌های کوچک و پوسته پوسته
• بافت‌ رشدکرده‌ی مسطح به رنگ قهوه ای مایل به آبی
• ترشحات بد بو یا خونریزی زیر پوست ختنه‌گاه

زخم‌ها یا توده‌های ناشی از سرطان آلت تناسلی معمولاً آسیب نمی‌رسانند‌. مردان در صورت مشاهده‌ی هرگونه رشد یا ناهنجاری دیگر در آلت تناسلی خود‌، حتی اگر دردناک نباشد‌، باید به پزشک مراجعه کنند. هر تغییری که در حدود 4 هفته بهتر نشود و یا بدتر شود‌، باید توسط پزشک بررسی شود.

• ورم بافت:

تورم در انتهای آلت تناسلی‌، به ویژه هنگا‌می‌که پوست ختنه‌گاه منقبض شده‌است‌، یکی دیگر از علائم احتمالی سرطان آلت تناسلی است. شاید عقب کشیدن پوست ختنه گاه سخت‌‌تر باشد.

• وجود برآمدگی زیر پوست در ناحیه کشاله‌ی ران:

در صورتی که منشا سرطان، آلت تناسلی باشد و سرطان از آلت تناسلی به سایر بافت‌ها گسترش یابد‌، بیشتر اوقات ابتدا به غدد لنفاوی کشاله‌ی ران ‌می‌رسد. در این صورت ممکن است وجود سرطان گره‌های لنفاوی را متورم کند. غدد لنفاوی شامل تجمعی از سلول‌های سیستم ایمنی بدن هستند. به طور معمول‌، اندازه‌ی غدد لنفاوی به اندازه‌ی یک دانه‌ی لوبیا است و به سختی ‌می‌توان آنها را احساس کرد. در صورت متورم‌شدن‌، غدد لنفاوی ممکن است مانند توده‌های صاف در زیر پوست احساس شوند. البته تورم غدد لنفاوی همیشه به این معنی نیست که سرطان در آنجا گسترش یافته‌است. معمولاً غدد لنفاوی در پاسخ به عفونت متورم ‌می‌شوند. پوست داخل و اطراف سرطان آلت تناسلی اغلب ‌می‌تواند آلوده شود‌، که ممکن است باعث تورم غدد لنفاوی مجاور شود‌، حتی اگر فرد مبتلا به سرطان نباشد.

چگونه شانس ابتلا به سرطان آلت تناسلی را کاهش دهیم؟

نمی‌توان بطور قطعی از سرطان آلت تناسلی جلوگیری کرد. اما راهکارهایی وجود دارند که احتمال ایجاد سرطان آلت تناسلی را کاهش می‌دهند. از جمله‌ی این راهکارها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. در صورت امکان با واکسیناسیون در برابر HPV خود را در برابر ابتلا به HPV محافظت کنید.
2. هنگام رابطه‌ی جنسی از کاندوم استفاده کنید تا شانس ابتلا به HPV را کاهش دهید.
3. سیگار مصرف نکنید و در صورت مصرف آن را ترک کنید.
4. در صورتی که ختنه‌کردن به عنوان درمان فیموزیس توصیه شده حتما آن را انجام دهید.
5. اطمینان حاصل کنید که به طور منظم و کامل آلت تناسلی و پوست ختنه‌گاه خود را تمیز ‌می‌کنید
6. وجود علائم در خود را بررسی کنید. در صورت وجود نگرانی و یا علائم مربوط به این بیماری به پزشک مراجعه کنید. بررسی علائم سرطان آلت تناسلی توسط پزشک عمو‌می ‌بسیار مهم است.

• تشخیص بدخیمی آلت تناسلی در مردان
  تاریخ انتشار : 1400-07-17تاریخ بروز رسانی : 1401-03-31


• نشانه های مشکلات جنسی آلت تناسلی مردان چیست ؟
  تاریخ انتشار : 1400-08-22تاریخ بروز رسانی : 1400-11-21


• برجستگی های روی آلت تناسلی چه هستند؟
  تاریخ انتشار : 1401-07-10تاریخ بروز رسانی : 1401-07-13